Neem Verantwoordelijkheid voor je Eigen Welzijn en Geluk
Steeds meer mensen psychische problematiek.
Steeds meer mensen weg van hun eigen hart.
Zal daar niet een verband zitten?
Voor elke kwaal is er wel een pilletje om de symptomen te onderdrukken. We leven in een pamper generatie wereld. Mensen worden verteld wat te doen al van jongs af aan. En de meesten laten het zich welgevallen. Slachtofferschap zie je overal om je heen. Vervolgens vinden de meeste als een soort coma slaap het wel lekker als de baas vertelt wat je moet doen en je gewoon je geld krijgt zodat je leuke dingen kan doen.
Klinkt dit negatief? Ja best wel. Is dit altijd zo? Nee. Maar als je het een irritante opmerking vindt? Misschien toch een grond van herkenning? Mocht je dit te confronterend vinden, dan niet doorlezen. 
Ik weet het nog heel goed toen ik in loondienst was en wilde graag 2 vakanties vooruit plannen want ik vond dat ik daar recht op had of verdiende. En heel eerlijk wilde ik door de saaiheid van het bestaan heen prikken en zorgen dat ik weer vermaak op bestelling had liggen. Totdat ik erachter kwam dat ik uit de matrix van mijn eigen ego wilde stappen. Dat ik niet langer verteld wil worden wat ik moest doen, dat ik zelf weer wilde nadenken wat goed voor me was en voor mijn welzijn.
Niet dat je in de krant hoeft te lezen dat het morgen snikheet is en je doe zonnebrandcrème op. Het is koud, trek een jas aan. Het vriest, misschien kun je uitglijden. Ja, ik kan ook uitglijden over een banaan. Ddhh… Die betutteling maatschappij maakt van ons geen mooiere mensen.
We verliezen uit het oog dat we zelf nadenken en dat we vanuit ons gevoel dingen verstandig gaan aanpakken. En dat je klote voelen af en toe erbij hoort en soms nodig is om daarna weer te kunnen genieten van het leven.
We kennen allemaal het gemak van comfort en voorspelbaarheid, maar het is oppervlakkig geworden.
We moeten echt met z’n allen meer verantwoordelijkheid nemen voor onszelf en ons eigen welzijn, geluk en prettig leven.
Het verbaasd me oprecht dat er veel mensen zijn die echt de connectie met hun hart zijn verloren of zelfs niet meer weten wat ze voelen of ervaren of connectie maken met hun ziel of niet weten dat ze een ziel hebben zelfs. Of je wegzetten als een sipriwir als je iets doet met spiritualiteit 😉 (spirit = mens), of mens zijn.
Starten met jezelf zijn, ongeacht of iemand je niet zo leuk vindt, is het grootste cadeau wat ik mezelf heb kunnen geven.
Ervaar jij dat ook zo?